Ozzie and Tazzie

G’day mates! De tijd gaat bij ons echt als een sneltrein voorbij. De eerste 2 weken van ons avontuur in Noord Thailand laten we even liggen totdat we de rest van Thailand afgevinkt hebben. Dus dat krijgen jullie nog tegoed. Met andere woorden, snel door met het land van de koalas, The Great Barrier Reef, aboriginals en ongekend grote afstanden: ‘Australië’!!! (Ps. We hebben weer veel meegemaakt, dus sorry voor de lap tekst).

Na een prettige vlucht vanaf Bangkok naar Gold Coast werden we opgehaald door de achter Tante van Karin ‘Annette’. Ze bracht ons naar hun huis in Brisbane waar we mochten verblijven in de luxe logeerkamer. Het was weer even een lichte cultuurschok, van het hectische en ontregelde Azië, naar de westerse beschaving zullen we het maar noemen. Tevens moesten we weer even wennen aan het klimaat. We zitten in hartje zomer in Australië. In Brisbane waren dit temperaturen van rond de 35 graden. Eenmaal aangekomen bij het prachtige huis van de familie, werden we ook meteen welkom geheten door een wilde Walibi die door de voortuin sprong. Doordat het huis in een iets verder weg liggende suburb buiten Brisbane ligt, is de kans om wilden dieren te zien een stuk groter. Bij het eerste avondmaal zaten we lekker buiten en verbaasden we ons over het ene na het andere dierengeluid dat uit de bomen kwam. Een lachende kookaburra, boucherbird, cane toad, papagaaien en possums (ja google dat maar even;)) lieten ons genieten tijdens het avondeten. Met maar 1 uur slaap in 2 dagen tijd, hadden we het toch nog lang volgehouden die dag. De volgende dag gingen we een wandeling maken door het regenwoud op Mount Glorious. Het was tevens Karins verjaardag en we werden getrakteerd op een lekkere lunch in een sjiek restaurant met mooi uitzicht.
Annette en Joop vertelden dat ze wel vaker wilde koala’s in de tuin gehad hadden, waardoor Nard steeds even buiten rond ging kijken of hij er een kon spotten. Het perfecte verjaardagscadeau voor Karin moest alleen nog even gespot worden mocht hij/zij er überhaupt zitten. Na even turen zag Nard er toch echt een zitten en hebben we er natuurlijk plaatjes van geschoten met onze camera. Om het feest compleet te maken, werd er gebarbecued en had Annette zelf een heuse fruittaart gemaakt! Ook waren An en Adriaan (ook familie van Karin) van de partij. We werden door Reinard en Dymph (de kinderen) nog meegenomen op een avondje stappen en clubben om het nachtleven van Brisbane te ervaren. Al met al was het een bijzondere verjaardag zo aan de andere kant van de wereld. De trein gaat zoals gewoonlijk op volle toeren door bij ons, en ook Australië is hier geen uitzondering op. De dag erna stond Brisbane City op de planning. Annette, Joop, Reinard en Dymph lieten ons overal de leukste plekjes zien met de ferrytocht over de Brisbane River, musea en het strand middenin de stad. Ze wisten overal leuk over te vertellen en de dag vloog voorbij.

Australië staat o.a. bekend om ‘The Great Barrier Reef’ wat natuurlijk niet mocht ontbreken aan ons bezoek in Australië. We hadden een 3-daagse tour geboekt omdat het toch (voor Nederlandse begrippen) ver weg ligt, zo’n 490 km ten noorden van Brisbane. Reinard was zo vriendelijk om zijn wekker gelijk te zetten met de onze(05.00 a.m. pfffff) en ons te droppen bij de bushalte in Brisbane. De trip begon niet soepel doordat het tourbureau een fout had gemaakt in onze boeking. Alles is gelukkig goed gekomen waarna we onze reis konden vervolgen. Bij aankomst in the Town of 1770 werden we getrakteerd op een prachtige zonsondergang en hebben we voor het eerst wilde kangoeroes gespot. De dag erna vroeg uit de veren want het ging dan toch eindelijk echt gebeuren, naar The GBR!! Vanuit The Town of 1770 stapten we op de boot naar Lady Musgrave Island. Dit is een eiland dat 9 kilometer omringd is met koraal en een van de zuidelijkste puntjes is van het GBR. Omdat we tegen de golven in vaarden, stuiterden we hard over de oceaan. Na een 1,5 uur durende boottocht keken we onze ogen uit. Het was echt prachtig, een mooi eiland omgeven met koraal. Eerst hebben we een tochtje gemaakt met een Glass bottom boat over het koraal en daarna een wandeling over het eiland gemaakt waar je moest opletten dat je niet werd ondergescheten door een van de honderden vogels die er wonen. De hele middag hebben we gesnorkeld op het rif. Veel prachtige vissen, koraal , een rog en schildpadden gezien. De dag hebben we afgesloten met een typisch Australische barbecue. Op de terugweg hebben we nog een pauze gemaakt in Bundaberg waar de Bundaburg rum gemaakt wordt. Leuk plaatsje.

Bij terugkomst in Brisbane verbleven we weer bij de familie van Karin. De dagelijkse routine van het speuren naar koala’s in de achtertuin wierp zijn vruchten af,want er zat er een heel laag in de boom op ons te wachten. Prachtig om zo’n dieren in het wild te mogen zien zo dichtbij hun huis. Verder zijn we nog even op de koffie bij An en Adriaan geweest om ook hun huis te bekijken. De dag erna stond er weer wat leuks op de planning: ‘Koala Pine Sanctuary’. Hier zijn we met Dymph naar toe geweest waar ze naast de koala’s ook diverse andere dieren hebben. Echt een über vet beest is het Vogelbekdier. Te leuk om dat beest in het echt te zien zwemmen. Verder hebben we hier o.a. kangoeroes, wallabies en de Tasmanian devil gezien. Dit park is tevens een van de weinige plekken op de wereld waar je ook Koala’s vast kunt houden voor een vergoeding. Dit hebben we natuurlijk dan ook even gedaan:-) Ze zien er schattig uit, maar met hun scherpe klauwen moet je ze niet proberen op te pakken in het wild. De dag erna hebben we Aads verjaardag gevierd en een groepsfoto gemaakt. Daarna was het helaas tijd om afscheid te nemen. De familie van Karin bracht ons naar centraal Brisbane om ons uit te zwaaien. We willen graag de familie van Karin bedanken die ons helemaal thuis hebben laten voelen en een onvergetelijke tijd hebben gegeven! De volgende plaats op onze planning was Byron Bay!

Bij aankomst werden we netjes opgehaald met een minivan en naar ons hostel gebracht. Byron Bay is weer een ‘hippie’ plaatsje. Je ziet hier veel mensen op blote voeten lopen door de straten en velen dragen dreadlocks. Gezien de accommodatieprijzen in Australië mijlenver boven die van Azië liggen, is het dus slapen in een dorm voor ons. De dag na aankomst moesten we er dan toch echt aan gaan geloven, SKYDIVEN…. Byron Bay is een van de mooiste plekken in Australië om dit te doen en waar ze de hoogste dives aanbieden, dus moesten we wel:P. Bij aankomst moesten we verschillende formulieren invullen en zagen we dat skydiven echt lopende band werk is. Wat een mensen in korte tijd achter elkaar door skydiven. We moesten dus ook 45 minuten wachten voor we werden omgeroepen. Tijdens het wachten kun je de andere zien terugkomen van het skydiven dus de zenuwen door het lange wachten werden steeds groter. Toen we uiteindelijk onze skydive gear hadden aangetrokken, begon het te regenen. Dan maar wéér wachten en kon het nagelbijten beginnen. Na 45 min wachten was het toch de hoogste tijd om op te stijgen. Na 15 minuten vliegen bevonden we ons op Skydive-hoogte: 14.000 ft, ofwel 4,2 kilometer. Een voor een sprongen we uit het vliegtuig en vielen met 200 km/u al schreeuwend en krijsend (de ene meer dan de ander, hé Karin?!) naar de aarde. Na een freefall van 60 seconden opende gelukkig de parachute en hadden we iets meer rust om te genieten van het uitzicht. Was echt een ongekende ervaring. Dezelfde middag hebben we nog vol adrenaline het plaatsje zelf verkend. Er zijn verder 2 attracties in Byron Bay: het strand en de vuurtoren. We besloten om te lopen naar de vuurtoren de volgende dag. Ze vinden het in Australië blijkbaar leuk om toeristen te kloten want ze hebben ons met hun wegwijs paaltjes bijna 2 kilometer om laten lopen. Maja, de uitzichten waren mooi en het zwembad bij terugkomst alleen maar chiller. We pakten de bus dezelfde dag nog om 21.00 uur richting Sydney, waar we de volgende ochtend aankwamen.

776 kilometer verder zijn we dan (half geradbraakt) aangekomen in Sydney. Hier verbleven we 3 nachten bij Steve, welke Karin had gevonden op Couchsurfing. Hij kwam ons ophalen van het station en stuurde ons meteen de stad in nu het nog mooi weer was. We sprongen op de ferry en hadden een prachtig uitzicht op de brug en het operahouse. Eenmaal aangespoeld met de ferry hebben we wat in de haven rondgelopen, natuurlijk het Opera House bezocht en in de wijk genaamd “the Rocks”, een oud gedeelte van Sydney rondgelopen. Nadat Nard zijn kookkunsten had getoond was het toch eindelijk tijd om lekker te gaan slapen want de volgende dag zou weer een vroege worden. We pakten de trein naar The Blue Mountains, maar we hadden beter kunnen blijven liggen in ons bedje. Ons zicht was maarliefst 5 meter door de dikke mist die er in de bergen hing. Niks mooie uitzichten op prachtige bergen en diepe valleien, maar smerige dikke mist en regen. Deze teleurstellende dag was zonde gezien we maar 1 dag de tijd hadden om dit te bezoeken. Maja Fok it denken we dan maar. Bij 1 dag slecht weer in 5 maanden tijd, mogen we natuurlijk niet klagen.. De dag werd gelukkig nog goed gemaakt doordat Steve een leuk restaurant wist waar je voor $8 een dikke vette steak zelf mocht braden en met een lopend buffet aan verschillende groenten en aardappel wedges mocht opscheppen. Hierbij mocht een cocktail natuurlijk niet ontbreken. Hopend op beter weer gingen we met volle buik naar bed. Helaas voor ons regende het weer toen we wakker werden en de goede zin ging snel over. Niks speciaals gedaan die dag totdat Steve ons meenam naar een exclusieve wijnproeverij. Dit werd gehouden in de grootste wijnopslagplaats in Australië wel te verstaan waar meneer zelf een privé koelcel heeft. Hij was uitgenodigd en mocht ons meenemen. Gezien we beide de ballen verstand hebben van wijn en het beide niet met grote regelmaat drinken, wisten we niet wat we konden verwachten. Het was echt super vet! Een sommellier (hoogste rank wijnkenner) kwam uitleg geven over de wijn waarbij mensen vragen konden stellen etc. etc.. Een avondje lekker wijnproeven en uitspugen in een emmer was het dus (maar natuurlijk vaker lekker opdrinken). De dag erna werden we op de trein gezet richting Sydney waar we 1 nacht verbleven in een hostel. Gelukkig hadden we deze dag wel redelijk mooi weer. ‘s Avonds was er in de stad de Australische ‘gay parade’, oftewel, Mardi Grass! Na anderhalf uur wachten was het dan zo ver, een optocht vol vrolijkheid en gezelligheid. Echter gingen we niet door met feesten gezien de wekker om 05.00 uur ging, om onze trein te pakken naar het vliegveld voor een klein weekje Tasmanië!

Na 2 uur vliegen kwamen we aan op Hobart, de hoofdstad van deze deelstaat van Australië. Dit rustige stadje met zijn 260.000 inwoners, is de grootste stad op Tasmanië en hier bevindt zich het museum Mona (museum of new and modern art). Dit museum is opgezet door een miljonair die zijn geld verdient heeft met gokken. Het was echt een super cool museum waar je de raarste dingen ziet. Zo staat er een machine die werkt zoals het menselijk lichaam en dus ook kan poepen, haha ja echt waar we hebben het gezien en geroken pfff, je eigen hartslag omgezet wordt met aan en uit gaand licht in een gloeilamp. Verder staat er een gesmolten Porche 911, je in een hoekje van een hal de film Moglie kan kijken en een geluiddichte ruimte waar 20 verschillende mensen op 20 verschillende tv’s ‘Like a Prayer meeblerren en nog veel meer vage vette dingen. Doordat we helaas maar weinig tijd hadden, zijn we de dag na aankomst begonnen met onze 3 daagse tour. Zoveel pech we hadden in Sydney, zoveel geluk hadden we in Tasmanië. De eerste tourdag was een wandeling door het regenwoud met een prachtige waterval Russels Falls, maar het hoogtepunt was toch wel een wild vogelbekdier zien rondzwemmen. Deze schuwe beesten zie je bijna nooit in het wild maar Karin wist er een te spotten uit haar ooghoek, chapeau! We vervolgden onze weg naar een ander natuurpark maar dit was door een eerdere storm gesloten dus maar naar een andere waterval gereden. We hadden lunch bij het prachtige Lake Sint Claire en vervolgden onze weg naar Strahan waar we overnachtten. Dag 2 was een pittige bushwalk door het regenwoud en werd afgesloten met een bezoek aan de enorme zandduinen die alles op hun pad verzwalken. Je kon hier lekker kind zijn en er van afspringen en rennen. Dag 3 was de mooiste dag waarbij we naar Dove Lake gingen. De dag begon met regen en harde wind maar zodra we begonnen te lopen, klaarde het op en hadden we prachtig uitzicht op de bergen en het meer. Dit was bijna net zo mooi als het natuurpark in China Jiuzhaigou. Als kers op de taart zagen we nog diverse wilde walibis en zagen we onze eerste wombats in het wild. Op het eind van de dag werden we gedropt in Launceston en direct weer opgehaald door Richard waar we zouden couchsurfen voor 2 nachten. We zijn in Launceston naar de Gorge geweest wat een rivier tussen de rotsen is en hebben wat gespeeld met zijn super leuke zwarte labrador genaamd ‘Hunter’. Richard doet aan rallyracen en heeft er zelf dan ook een. En wat voor een, POE! Een compleet gestripte Mitsubishi Evo Lancer met rolkooi, kuipstoelen, dikke turbo en de hele sjebam. Om het helemaal af te maken, nam hij ons een voor een mee op een ritje waarbij de sissende turbo elke keer bij het schakelen door de auto suisde. Wat een ervaring en een grijns van oor tot oor. Richard was een hele leuke en vriendelijk man en hij bracht ons zelfs naar het vliegveld waar we onze vlucht hadden van Launceston naar Melbourne.
In Melbourne hadden we een volle dag om de stad te bezichtigen. ’s Nachts vlogen we door naar Singapore en zaten onze3 geweldige weken in Australië en Tasmanië, vol wildlife, natuur en lieve mensen er helaas weer op. In Singapore verblijven we 4 nachten (korte citytrip dus) voordat we doorvliegen naar de Filipijnen!

Hier weer enkele feitjes:
1. The Great Barrier Reef is het enigste levende organisme dat vanaf de ruimte te zien is;
2. De Nederlanders hebben Australië eerder ontdekt dan de Engelsen;
3. Alle straten in het Centrum van Brisbane zijn vernoemd naar koningen en koninginnen;
4. De Town of 1770 is zo genoemd, omdat hij, jawel, in 1770 is ontdekt door James Cook.