The best of China and TIbet
28 Oktober 2013 | China, Chengdu
Ni hao allemaal,
Bedankt voor jullie berichtjes, leuk om te lezen zo ver weg van huis. We zijn nu inmiddels alweer een maandje door China aan het reizen. De tijd vliegt! In die 4 weken hebben we heel veel mooie dingen gezien en gedaan. De hoogste tijd dus om jullie met het nodige leesvoer te voorzien.
Na een goede vlucht is er in Beijing veel meer smog dan we hadden verwacht. Gelukkig stond er iemand ons op te wachten om ons naar het hostel te brengen. Avonturiers dat we zijn, zijn we meteen de dag na aankomst naar de Chinese muur gegaan. Gelukkig was hier geen kip te bekennen en hadden we het weer mee, zodat we mooie foto’s konden maken en er niemand voor onze voeten liep. De dag erna zijn we zelf op pad gegaan en wel naar de verboden stad (20 min lopen) en het bekende Tianman plein. Door onze studentenkaarten kregen we fijn een flinke korting (deze kaarten blijken goud waar te zijn). Ondanks dat heel China al vakantie had, was het niet super druk bij deze bezienswaardigheden. Echter was de roggelende , neuspeuterende en spugende Chinees altijd binnen handbereik.
Met de metro zijn we de volgende dag naar de Temple of Heaven gegaan. We weten inmiddels ook hoe een bekende acteur zich moet voelen. Er was een grote groep schoolkinderen die allemaal met ons op de foto wilden. Dit mocht de pret niet drukken want het was een mooie tempel. Toen we diezelfde dag lekker op een oor lagen, werden we om 03.00 gewekt doordat de deur van onze kamer open ging en er inbrekers naar binnen wilden. Gelukkig wist Karin zo hard te krijsen dat ze zich meteen weer omdraaiden. (Toeristen die in de kamer langs ons lagen waren wat vergeten en hadden de master-key gekregen en perongelijk onze deur geopend). Door de adrenaline duurde het weer even voor we verder konden slapen.
Met kleine oogjes wakker geworden om weer volop tempels te bezichtigen. Dit keer de Lama tempel, Drum Tower en Bell Tower. Door alle duizenden Chinezen heen krijgen we het toch voor elkaar om onverwachts bekende te spotten en wel Peter, Mieke en Chris. Samen hebben we de oh zo bekende peking eend gegeten (smaakte naar kip). De dag erna was de nationale feestdag, waar we samen op Tianman Square hebben rondgelopen en weer de lokale beroemdheid hebben uitgehangen.
Als je echt wilt weten hoe het is om door 800.000 chinezen gesandwiched te worden, dan kunnen we je “Summer Palace” op 2 oktober ten zeerste aanraden. Nog nooit zoveel mensen op één hoopje gezien. Desondanks was het wel de moeite waard.
Na een 6 uur durende treinreis op een hardseat, verruilen we Beijing voor Datong.
Bij aankomst in Datong een mooi hotel gescoord voor een mooie prijs en hebben we een rustdag ingelast. Deze industriestad is rustiger maar er is veel stof op de wegen. Na deze verdiende tempel vrije dag moesten we er weer aan geloven. Na de hulp van een vriendelijke chinese vrouw hebben we de bus gepakt naar “Yangung Grottos”. Geweldig om te zien hoe buddha’s in alle maten zijn uitgesneden uit rotsen. ’s Avonds lekker hotpot gegeten met de hulp van ons Point-it boekje, want Datong is minder toeristisch waardoor ze er NOG minder Engels praten en verstaan. Verder hebben we nog de 9-dragon wall, van 45 meter lang bezocht. Als kers op de Datong-taart zijn we op de één na laatste dag naar de Hanging Monestary geweest. Een prachtig klooster, hoog tegen een rotswand aan gebouwd. Hierna gingen we op weg naar Xi’an, waarbij we onze eerste ervaring hadden met een slaaptrein. We hadden gekozen voor een hardsleeper ,wat wil zeggen dat je met nog 4 anderen in een hokje slaapt op een dun matje in een coupé van 60 personen. De ene Chinees snurkt nog harder dan de ander maargoed, alles verliep prima.
Karin vond het na verschillende hostels en hotels, tijd voor een nieuwe uitdaging. Couchsurfen it is! In Xi’an zijn we gratis verbleven bij de lieve vrouw Tracy en haar moeder van 93. Ze kwam ons ophalen bij het busstation en had nog een verrassing in petto. Ze is lerares Engels voor oudere Chinezen en jawel hoor, beide moesten we een klaslokaal 50+ Chinezen Engelse les geven. Heel leuk om mee te maken
Tracy had ons al verschillende keren telefonisch geholpen en stond haar eigen slaapkamer aan ons ter beschikking, ze gaf ons tips, kookte samen met en voor ons, deed de was en stond 24/7 voor ons klaar. Ze gaf als tip om meteen de eerste dag over de 14 km lange stadsmuur te fietsen en de stad te verkennen. Uiteraard mogen de krijgers van het Terracottaleger niet ontbreken bij een bezoek aan Xi’an en dit hebben de volgende dag gedaan. Tracy liet ons bij een wandeling met haar moeder door het park kennis maken met de vitaliteit en samenhorigheid van de Chinezen. Alle oudjes gaan ’s ochtends overal in de parken zingen, dansen, sporten of gewoon lekker lopen. Heel bijzonder om te zien.
Na wederom een lekker nachtje in de trein en 16 uur later zijn we aangekomen in Chengdu. We hadden ons al wat ingelezen en wilden heel graag naar de grote Leshan Giant Buddha. Hierbij ligt een heel mooi park met een tropische look. Overal varens uit de muren en buddha’s. De Leshan Giant Buddha is zoals de naam al doet vermoeden ontiegelijk groot.
De dag erna en op de terugweg van People’s Park vroegen we de weg aan een willekeurige Chinees genaamd South. Hij sprak bijna geen Engels maar wist ons wel de juiste bus te wijzen (hij moest deze zelf ook hebben). Toen we uitstapten, kregen we zijn telefoon onder onze neus geduwd met een vertaalprogramma Chinees naar Engels. Er stond “Ik wil jullie lunch betalen”, “ik nodig jullie uit voor eten”. Wij stemden verbaast toe en hij nam ons mee naar een luxe restaurant en bestelde volop eten. Na een lekker lunch en de nodige kromme zinnen via het vertaalprogramma betaalde hij inderdaad de lunch en wilde van ons geen geld aannemen. Vervolgens gaf hij ons zijn e-mail, wees ons in de juiste richting en draaide zich om. We keken elkaar aan en wisten niet precies wat er nu gebeurd was haha. Zijn naam was South maar het had net zo goed banaan kunnen zijn, gezien zijn naam ook uit het vertaalprogramma kwam.
Verder staat Chengdu ook bekend om de Panda Breeding Centre. Deze luie grappige beren mochten natuurlijk niet ontbreken en zijn diverse malen vastgelegd met de camera.
Na 44 uur in de trein, ja je leest het goed, en 2 nachten in wederom een hardsleeper trein, kwamen we in het heiligste plekje op aarde, Lhasa, de hoofdstad van Tibet. De treinreis was er een om nooit te vergeten met prachtige uitzichten op bergen en uitgestrekte valleien. Ze waarschuwden voor hoogteziekte maar hier hadden we gelukkig geen last van. Echter kon je wel merken dat er minder zuurstof in de lucht zit. Na wat trappen lopen was het even op adem komen. Gezien je als toerist niet op eigen houtje door Tibet mag reizen en een aparte vergunning nodig hebt, is een bezoek aan Tibet prijzig en zie je er niet veel westerse toeristen. Als reisgenoot hadden we de Amerikaan Nono die achteraf een oogje bleek te hebben op de reisleidster (Lamo) en een leuke en gezellige reisgenoot bleek te zijn.
De dag na aankomst gingen we naar het bekende Potala Palace en de Jokhang tempel. Nog nooit zoveel keer de namen “Buddha” en “Lama”gehoord. Een indrukwekkende eerste dag mag je wel zeggen. De volgende dag heel vroeg op gestaan om een bezoek te brengen naar het lang verheugde Namsto Lake. De Buddha was ons echter niet goed gezind want na 2 uur in de auto en de zoveelste controlepost wisten ze te vertellen dat er te veel sneeuw was gevallen en we ons om moesten draaien. Chagerijnig en gefrustreerd keerden we terug naar Lhasa waar we een bezoek brachten aan Sera en aan de Drepung monestary. Dit deed de pijn wat verzachten.
De plaats Shigatse stond de volgende dag op de planning. Na een vroege start met een lekker Chinees ontbijt vertrokken we richting Shigatse. Onderweg stopten we bij een ander heilig meer genaamd Yamdrok Lake. Dit keer was de Buddha ons wel goed gezind, het was prachtig weer en hadden we de mooiste uitzichten. Onderweg gestopt voor de zoveelste lekkere milk tea en lokale lunch. De wc’s in Tibet en China zijn net een kindersuprise ei; soms geen dak, soms geen deuren, geen papier,en soms een gat in de grond. En als je echt geluk hebt, heb je het alle 4. Bij aankomst in Shigatse verbleven we in het Yak hotel (wat we ook veel gegeten hebben, de yak dan;)) De volgende dag bezochten we in deze stad het klooster en gingen we terug naar Lhasa waar we de nodige souvenirs hebben gekocht.
Gelukkig hadden we nog een extra dagjein Lhasa zonder gids en Nono. Deze dag lekker samen rondgelopen foto’s gemaakt en ’s avonds op een bankje gezeten bij de Barkor street en mensen gekeken. De hele dag door lopen mensen met hun prayer wheels rond de heilige tempels en kloosters. De ene Tibetaan nog mooier gekleed dan de ander, vooral de oude mannen en vrouwen zijn mooi om te zien.
De terugweg is wederom met de trein met als eindbestemming Chengdu. Van hieruit gaan we naar het Jiuzhaigou park, dan vliegen we naar Guilin, vervolgens Nanning en dan door naar GOOOOOOOOD MORNING VIETTNAAAAAAAAAMMM!
Je pauze zal nu wel voorbij zijn dus hiermee dan ook het einde van ons eerste reisverslag.
bye bye,
Nard en Karin
Voor de Die Hard die nog puf heeft om te lezen, hier wat leuke feitjes en weetjes:
- De verf op de muren van Potala Palace en vele andere is van melk, suiker en aarde.
- In Tibet zijn er checkpoints op de wegen om de snelheid te beperken waarbij elke minuut te vroeg 100 yuan kost (ongeveer € 12,50).
- Tibetanen mogen niet reizen buiten Tibet en China.
- Dalai Lama woont niet meer in Tibet (duh).
- Rabobank werkt niet in Tibet.
- In een Tempel wordt gebeden voor Buddha en in een Monestary krijgen monniken les.
- Peuters hebben een broek met een gat bij de billen i.p.v. een pamper.
- Tibetanen eten bijna geen vis omdat ze de overledenen vaak in een heilig meer uitstrooien en de vissen dit opeten en ze dus als heilig worden beschouwd.
Bedankt voor jullie berichtjes, leuk om te lezen zo ver weg van huis. We zijn nu inmiddels alweer een maandje door China aan het reizen. De tijd vliegt! In die 4 weken hebben we heel veel mooie dingen gezien en gedaan. De hoogste tijd dus om jullie met het nodige leesvoer te voorzien.
Na een goede vlucht is er in Beijing veel meer smog dan we hadden verwacht. Gelukkig stond er iemand ons op te wachten om ons naar het hostel te brengen. Avonturiers dat we zijn, zijn we meteen de dag na aankomst naar de Chinese muur gegaan. Gelukkig was hier geen kip te bekennen en hadden we het weer mee, zodat we mooie foto’s konden maken en er niemand voor onze voeten liep. De dag erna zijn we zelf op pad gegaan en wel naar de verboden stad (20 min lopen) en het bekende Tianman plein. Door onze studentenkaarten kregen we fijn een flinke korting (deze kaarten blijken goud waar te zijn). Ondanks dat heel China al vakantie had, was het niet super druk bij deze bezienswaardigheden. Echter was de roggelende , neuspeuterende en spugende Chinees altijd binnen handbereik.
Met de metro zijn we de volgende dag naar de Temple of Heaven gegaan. We weten inmiddels ook hoe een bekende acteur zich moet voelen. Er was een grote groep schoolkinderen die allemaal met ons op de foto wilden. Dit mocht de pret niet drukken want het was een mooie tempel. Toen we diezelfde dag lekker op een oor lagen, werden we om 03.00 gewekt doordat de deur van onze kamer open ging en er inbrekers naar binnen wilden. Gelukkig wist Karin zo hard te krijsen dat ze zich meteen weer omdraaiden. (Toeristen die in de kamer langs ons lagen waren wat vergeten en hadden de master-key gekregen en perongelijk onze deur geopend). Door de adrenaline duurde het weer even voor we verder konden slapen.
Met kleine oogjes wakker geworden om weer volop tempels te bezichtigen. Dit keer de Lama tempel, Drum Tower en Bell Tower. Door alle duizenden Chinezen heen krijgen we het toch voor elkaar om onverwachts bekende te spotten en wel Peter, Mieke en Chris. Samen hebben we de oh zo bekende peking eend gegeten (smaakte naar kip). De dag erna was de nationale feestdag, waar we samen op Tianman Square hebben rondgelopen en weer de lokale beroemdheid hebben uitgehangen.
Als je echt wilt weten hoe het is om door 800.000 chinezen gesandwiched te worden, dan kunnen we je “Summer Palace” op 2 oktober ten zeerste aanraden. Nog nooit zoveel mensen op één hoopje gezien. Desondanks was het wel de moeite waard.
Na een 6 uur durende treinreis op een hardseat, verruilen we Beijing voor Datong.
Bij aankomst in Datong een mooi hotel gescoord voor een mooie prijs en hebben we een rustdag ingelast. Deze industriestad is rustiger maar er is veel stof op de wegen. Na deze verdiende tempel vrije dag moesten we er weer aan geloven. Na de hulp van een vriendelijke chinese vrouw hebben we de bus gepakt naar “Yangung Grottos”. Geweldig om te zien hoe buddha’s in alle maten zijn uitgesneden uit rotsen. ’s Avonds lekker hotpot gegeten met de hulp van ons Point-it boekje, want Datong is minder toeristisch waardoor ze er NOG minder Engels praten en verstaan. Verder hebben we nog de 9-dragon wall, van 45 meter lang bezocht. Als kers op de Datong-taart zijn we op de één na laatste dag naar de Hanging Monestary geweest. Een prachtig klooster, hoog tegen een rotswand aan gebouwd. Hierna gingen we op weg naar Xi’an, waarbij we onze eerste ervaring hadden met een slaaptrein. We hadden gekozen voor een hardsleeper ,wat wil zeggen dat je met nog 4 anderen in een hokje slaapt op een dun matje in een coupé van 60 personen. De ene Chinees snurkt nog harder dan de ander maargoed, alles verliep prima.
Karin vond het na verschillende hostels en hotels, tijd voor een nieuwe uitdaging. Couchsurfen it is! In Xi’an zijn we gratis verbleven bij de lieve vrouw Tracy en haar moeder van 93. Ze kwam ons ophalen bij het busstation en had nog een verrassing in petto. Ze is lerares Engels voor oudere Chinezen en jawel hoor, beide moesten we een klaslokaal 50+ Chinezen Engelse les geven. Heel leuk om mee te maken
Tracy had ons al verschillende keren telefonisch geholpen en stond haar eigen slaapkamer aan ons ter beschikking, ze gaf ons tips, kookte samen met en voor ons, deed de was en stond 24/7 voor ons klaar. Ze gaf als tip om meteen de eerste dag over de 14 km lange stadsmuur te fietsen en de stad te verkennen. Uiteraard mogen de krijgers van het Terracottaleger niet ontbreken bij een bezoek aan Xi’an en dit hebben de volgende dag gedaan. Tracy liet ons bij een wandeling met haar moeder door het park kennis maken met de vitaliteit en samenhorigheid van de Chinezen. Alle oudjes gaan ’s ochtends overal in de parken zingen, dansen, sporten of gewoon lekker lopen. Heel bijzonder om te zien.
Na wederom een lekker nachtje in de trein en 16 uur later zijn we aangekomen in Chengdu. We hadden ons al wat ingelezen en wilden heel graag naar de grote Leshan Giant Buddha. Hierbij ligt een heel mooi park met een tropische look. Overal varens uit de muren en buddha’s. De Leshan Giant Buddha is zoals de naam al doet vermoeden ontiegelijk groot.
De dag erna en op de terugweg van People’s Park vroegen we de weg aan een willekeurige Chinees genaamd South. Hij sprak bijna geen Engels maar wist ons wel de juiste bus te wijzen (hij moest deze zelf ook hebben). Toen we uitstapten, kregen we zijn telefoon onder onze neus geduwd met een vertaalprogramma Chinees naar Engels. Er stond “Ik wil jullie lunch betalen”, “ik nodig jullie uit voor eten”. Wij stemden verbaast toe en hij nam ons mee naar een luxe restaurant en bestelde volop eten. Na een lekker lunch en de nodige kromme zinnen via het vertaalprogramma betaalde hij inderdaad de lunch en wilde van ons geen geld aannemen. Vervolgens gaf hij ons zijn e-mail, wees ons in de juiste richting en draaide zich om. We keken elkaar aan en wisten niet precies wat er nu gebeurd was haha. Zijn naam was South maar het had net zo goed banaan kunnen zijn, gezien zijn naam ook uit het vertaalprogramma kwam.
Verder staat Chengdu ook bekend om de Panda Breeding Centre. Deze luie grappige beren mochten natuurlijk niet ontbreken en zijn diverse malen vastgelegd met de camera.
Na 44 uur in de trein, ja je leest het goed, en 2 nachten in wederom een hardsleeper trein, kwamen we in het heiligste plekje op aarde, Lhasa, de hoofdstad van Tibet. De treinreis was er een om nooit te vergeten met prachtige uitzichten op bergen en uitgestrekte valleien. Ze waarschuwden voor hoogteziekte maar hier hadden we gelukkig geen last van. Echter kon je wel merken dat er minder zuurstof in de lucht zit. Na wat trappen lopen was het even op adem komen. Gezien je als toerist niet op eigen houtje door Tibet mag reizen en een aparte vergunning nodig hebt, is een bezoek aan Tibet prijzig en zie je er niet veel westerse toeristen. Als reisgenoot hadden we de Amerikaan Nono die achteraf een oogje bleek te hebben op de reisleidster (Lamo) en een leuke en gezellige reisgenoot bleek te zijn.
De dag na aankomst gingen we naar het bekende Potala Palace en de Jokhang tempel. Nog nooit zoveel keer de namen “Buddha” en “Lama”gehoord. Een indrukwekkende eerste dag mag je wel zeggen. De volgende dag heel vroeg op gestaan om een bezoek te brengen naar het lang verheugde Namsto Lake. De Buddha was ons echter niet goed gezind want na 2 uur in de auto en de zoveelste controlepost wisten ze te vertellen dat er te veel sneeuw was gevallen en we ons om moesten draaien. Chagerijnig en gefrustreerd keerden we terug naar Lhasa waar we een bezoek brachten aan Sera en aan de Drepung monestary. Dit deed de pijn wat verzachten.
De plaats Shigatse stond de volgende dag op de planning. Na een vroege start met een lekker Chinees ontbijt vertrokken we richting Shigatse. Onderweg stopten we bij een ander heilig meer genaamd Yamdrok Lake. Dit keer was de Buddha ons wel goed gezind, het was prachtig weer en hadden we de mooiste uitzichten. Onderweg gestopt voor de zoveelste lekkere milk tea en lokale lunch. De wc’s in Tibet en China zijn net een kindersuprise ei; soms geen dak, soms geen deuren, geen papier,en soms een gat in de grond. En als je echt geluk hebt, heb je het alle 4. Bij aankomst in Shigatse verbleven we in het Yak hotel (wat we ook veel gegeten hebben, de yak dan;)) De volgende dag bezochten we in deze stad het klooster en gingen we terug naar Lhasa waar we de nodige souvenirs hebben gekocht.
Gelukkig hadden we nog een extra dagjein Lhasa zonder gids en Nono. Deze dag lekker samen rondgelopen foto’s gemaakt en ’s avonds op een bankje gezeten bij de Barkor street en mensen gekeken. De hele dag door lopen mensen met hun prayer wheels rond de heilige tempels en kloosters. De ene Tibetaan nog mooier gekleed dan de ander, vooral de oude mannen en vrouwen zijn mooi om te zien.
De terugweg is wederom met de trein met als eindbestemming Chengdu. Van hieruit gaan we naar het Jiuzhaigou park, dan vliegen we naar Guilin, vervolgens Nanning en dan door naar GOOOOOOOOD MORNING VIETTNAAAAAAAAAMMM!
Je pauze zal nu wel voorbij zijn dus hiermee dan ook het einde van ons eerste reisverslag.
bye bye,
Nard en Karin
Voor de Die Hard die nog puf heeft om te lezen, hier wat leuke feitjes en weetjes:
- De verf op de muren van Potala Palace en vele andere is van melk, suiker en aarde.
- In Tibet zijn er checkpoints op de wegen om de snelheid te beperken waarbij elke minuut te vroeg 100 yuan kost (ongeveer € 12,50).
- Tibetanen mogen niet reizen buiten Tibet en China.
- Dalai Lama woont niet meer in Tibet (duh).
- Rabobank werkt niet in Tibet.
- In een Tempel wordt gebeden voor Buddha en in een Monestary krijgen monniken les.
- Peuters hebben een broek met een gat bij de billen i.p.v. een pamper.
- Tibetanen eten bijna geen vis omdat ze de overledenen vaak in een heilig meer uitstrooien en de vissen dit opeten en ze dus als heilig worden beschouwd.
-
28 Oktober 2013 - 09:32
Lieke Stroomberg:
Lieve Karin en Nard,
Wat een fantastisch verhaal om te lezen en wat een belevenissen allemaal! Als ik dit soort reisverhalen lees, begint het bij mij ook altijd te kriebelen om weer weg te gaan ;) Wat hebben jullie al veel gezien en gedaan zeg! Super!!
Ik moet zeggen dat ik het stukje over peuters met een gat in hun broek ipv een luier om niet helemaal geloofde, maar na het zien van de foto kan ik daar (helaas) niet meer aan twijfelen... Lichtelijk apart...
Geniet nog van alles wat jullie gaan zien en ondernemen. Ik wacht vol spanning af op jullie volgende verhaal van al jullie avonturen!
Liefs, Lieke -
28 Oktober 2013 - 10:24
Wiel En Rita:
Wat een mooie verhalen, Floortje Dessing is er niets tegen...
Moet er royaal voor gaan zitten, mooi hoor!
GENIET !
Groet en liefs,
Wiel en Rita
-
28 Oktober 2013 - 19:21
Ton Puthaar:
Hallo Lieve Karin en Nard.
28 oktober 2013
Bij ons raast de wind over het land heen en er zijn ook veel bomen om gegaan deze dag. Zelfs nog enkele auto's en vrachtwagens die om zijn gegaan. De wind met heel hoge snelheden nog niet eerder vertoond. Dus vanavond thuis komende is de wind een beetje gaan liggen en lees ik jullie verhaal. Ja het Chinese Rijk met ook de verschillende culturen is een groot land. Mooie foto's hebben we mogen bewonderen. Ja ook leuk als je dus bij mensen kunt overnachten en die er voor je de was doen etc etc. Leuke foto van die mevrouw en haarmoeder met onze Karin en de bebaarde Nard. Nou straks dus Vietnam lijkt me ook mooi om te zien ook omdat ik een collega heb die als boot vluchteling via via naar Holland is gekomen. Heel veel fun tijdens jullie vakantie. Groeten van Ton en tip is er geen knip op de hotelkamer deur??? -
28 Oktober 2013 - 19:48
Chris En Marcel:
Lieve Karin en Nard
Wat een enerverende reis en leuk dat jullie dit met ons delen.
We lezen net een boek over Boeddha dus de plaatjes komen goed van pas.
Prachtig, geniet met volle teugen
Wij kunnen niet wachten tot het volgende verslag
Chris en Marcel
-
28 Oktober 2013 - 19:51
Zita:
Lieve lieve schatjes,
Wat een bijzonder, boeiend en mooi verhaal! Zoveel meegemaakt in een korte tijd.
Wat een geweldige reis hebben jullie nu al, en dan te bedenken wat er nog allemaal komen gaat!
Ik wacht met smak op jullie nieuw avontuur.
Dikke knuffel en kus
Zita -
28 Oktober 2013 - 20:41
Charlene:
Wauw.. Wat een prachtige reis zijn jullie aan het maken :O Ontzettend leuk om te lezen en heel inspirerend voor de lezers thuis!
Geniet van alle pracht en praal wat jullie nog meer gaan tegenkomen!
Kan niet wachten om jullie volgende avonturen te lezen! Leuk geschreven trouwens haha, om sommige zinnen lig ik helemaal in een deuk! :P
Liefs xx Charlene
-
29 Oktober 2013 - 10:15
Anneke Schutte:
Lieve Karin en Nard
Wat een boeiend verhaal en mooie en fantastische belevenissen .
De foto's van jullie zijn prachtig.
Heel veel plezier nu met de reis naar het Jiuzhaigou park. Ik heb het opgezocht op de pc. Als je dit in werkelijkheid kan zien, prachtig zeg.
Geniet ervan.
Dikke kus en knuffel voor jullie.
Liefs, mam
-
29 Oktober 2013 - 11:41
Chris En Marcel:
Nog een kleine aanvulling... Wat een geweldige foto's en wat een heerlijke spiesjes :)! -
29 Oktober 2013 - 17:05
Rob En Wil:
Ha Karin en Nard.
We hoeven eigenlijk niet te vragen hoe het gaat, want uit jullie prachtig geschreven verhaal en de super mooie foto's kunnen we wel uithalen dat het goed gaat.
Wat hebben jullie al veel gezien zeg, ni normaal.
En wat een reisafstanden, even 48 uur in de trein, poeh poeh.
We vinden het erg leuk om jullie te volgen, en om een klein beetje mee te genieten van jullie avontuurlijke reis.
al is het dan via foto's en natuurlijk via ow pap en mam, haha
Heel veel plezier nog en we zien uit naar de volgende avonturen,
Geniet van Vietnam,
Rob en Wil xxxx
-
29 Oktober 2013 - 21:36
Sjors (Ya Brotah):
Hey broertje en Karin!
Eindelijk naar lang wachten het reisverslag! Ik was er op aan het wachten :)
Maar ik zeg Wow! Wat een verhaal zeg! Het lijkt wel alsof jullie al een half jaar weg zijn, zoveel gezien al. En prachtig geschreven ook (daar is pap trots op!).
Met de 'inbrekers' schrok ik wel even, dit had ik nog niet gehoord. Achteraf wel om kunnen lachen kan ik mezelf zo voorstellen. Ook erg leuk van het lesgeven, dat zal wel een unieke ervaring geweest zijn. Nog niet te spreken over het geweld aan cultuur. Ik ben jaloers!
Ik benieuwd naar alle foto's en het volgende reisverslag! Rest mij niets dan jullie een super reis te wensen en af te wachten :)
Enjoy!
Groetjes uit het koude Sevenum van je (schoon)broer
-
29 Oktober 2013 - 21:44
Mies En Henny:
Ha die globetrotters,
ik sluit me volledig aan bij de eerdere reacties. Prachtige foto's, heerlijk reisverslag om te lezen Ik neem aan dat dat een coproductie van jullie beiden is en dat gaat jullie dus erg goed af. Hopelijk gaat dat met rugzakken inpakken ook zo.
Ook de "weetjes en feitjes" zijn grappig en jullie weten het: "adel verplicht" dus maak er maar een vaste rubriek van. Bijna niet te geloven dat jullie al zo'n 4 weken aan de andere kant van de wereld zitten. Wie weet wat er de komende maanden nog allemaal op jullie avonturenpad terecht komt. Lijkt me overigens ook wel vermoeiend als je elke dag weer zoveel overweldigende nieuwe indrukken op doet, maar misschien went dat ook wel. We horen het wel uitgebreid als jullie weer voet zetten op Nederlandse bodem, volgende jaar!!!!
Ben ook benieuwd of de go-pro nog volop gebruikt gaat worden (of misschien hebben jullie er al filmpjes mee gemaakt?). Als dat niet het geval is dan wordt dat straks natuurlijk een handige vaste accessoire op de xjr.
Tot jullie volgende verslag.
Groetjes
Mies
-
30 Oktober 2013 - 10:50
Marjan:
Zo'n vakantie is toch stukken leuker dan werken bij de bakker of Tommy, nietwaar. Ik heb eindelijk uitgepuzzeld hoe het werkt om het verslag te lezen. Nooit te oud om te leren.
Geniet van alles wat jullie daar zien en meemaken.
Groetjes Marjan. -
30 Oktober 2013 - 16:06
Yvonne:
Hallo Nard en Karin,
Had al mooie foto's gezien van Henny en Mies . Mooi verhaal (moest heel even lachen om die zogenaamde inbrekers). Fijn dat jullie het zo fantastisch hebben (en ik weet zeker nog fantastisch gaan krijgen). Tot jullie volgend verhaal !!
Groetjes,
Loek en Yvonne -
30 Oktober 2013 - 22:03
Paul En Truus :
Hoi Nard en Karin ,
Leuk verslag en met humor geschreven. Vooral de toevallige dingen lijken me schitterend om mee te maken. Zo leer je mensen en een land kennen. Zeg je tegen Karin ook nog steeds onder het lopen: check links check rechts op 3 uur?
Ben benieuwd naar jullie volgende verslag!
Groeten,
Paul en Truus -
03 November 2013 - 14:40
Geraldine:
Hey Karin en Nard,
Wauw wat een verhalen. Wat hebben jullie in die korte tijd al veel gezien en meegemaakt! En wat leuk beschreven! Ik kijk uit naar jullie volgende avonturen.
Hartstikke leuk om via jullie kennis te maken met culturen en plaatsen in Azie!
Geniet volop van alles wat nog komen gaat en hopelijk blijft Budha jullie goed gezind, dat is jullie gegund!
Groetjes Geraldine -
03 November 2013 - 19:01
Esther Mathijssen:
Hoi Karin en Nard!
Leuk om jullie uitgebreide verhaal te lezen!
We kunnen nog wat leren van die Chinezen, het scheelt enorm in kosten als je pampers vervangt door een gat in de broek en in tijden van crisis is dat toch mooi meegenomen ;-)
Mooi dat jullie al zo veel hebben gezien en hebben meegemaakt!
En dat zal nog wel een tijdje zo doorgaan!
Geniet ervan en veel plezier daar :)
Liefs xx esther -
05 November 2013 - 08:59
Dorien:
Lleve Nard en Karin,
Ik heb jullie verslag nu pas gelezen ,wat laat dus,maar het is prachtig!
Heerlijk om te lezen ,al die mooie ervaringen en ontmoetingen!
Ik kijk uit naar het volgende!
Geniet volop,voorzichtig,lief zijn voor elkaar hè,
Heel veel groeten ,Johan en Dorien -
06 November 2013 - 12:26
Yolanda Geertjens:
Hey lieve karin en nard,
Zoooo, geweldige verhalen! Kan helemaal mee genieten van jullie avonturen!
Ben benieuwd na de nieuwe avo de van jullie.
En bepaalde dingen kunnen alleen jullie overkomen he!
Pas goed op elkaar. .. en geniet er nog van, ik wacht rustig af op de nieuwe verhalen.
Veeeeeeeeel liefs vanuit het koude nederige Nederland hahaha.
Xxx yo -
14 November 2013 - 14:02
Mieke Schut:
Hoi Nard en Karin
Wat hebben jullie het goed, samen reizen en mooie plaatsen ontdekken.
Een geweldige belevenis. Een ervaring voor je hele leven.
Ik zie als Tessa en Michel iets vertellen over hun tijd inIndonesie hoe ze elkaar aankijken en die belevenis weer opkunnen roepen, hoe fijn ze het hebben gehad.
Het geeft een extra band. Neem zoveel mogelijk mooie herinneringen mee!
Nog heel veel plezier samen.
Mieke en Theo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
